بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده است. اولین نشانه مشکلات حرکتی است.

حرکات صاف و هماهنگ ماهیچه های بدن توسط دوپامین، ماده ای در مغز، ممکن می شود. دوپامین در بخشی از مغز به نام "مواد سیاه" تولید می شود.

در پارکینسون، سلول های جسم سیاه شروع به مردن می کنند. هنگامی که این اتفاق می افتد، سطح دوپامین کاهش می یابد. وقتی 60 تا 80 درصد کاهش پیدا کرد، علائم پارکینسون ظاهر می شود.

علائم بیماری پارکینسون

برخی از علائم اولیه پارکینسون می تواند چندین سال قبل از ایجاد مشکلات حرکتی شروع شود. این علائم اولیه عبارتند از:

کاهش توانایی بویایی (آنوسمی)

یبوست

دست خط کوچک و فشرده

تغییر صدا

حالت خمیده

چهار مشکل اصلی حرکتی که مشاهده می شود عبارتند از:

لرزش (لرزشی که در حالت استراحت رخ می دهد)

حرکات آهسته

سفتی بازوها، پاها و تنه

مشکلات تعادل و تمایل به زمین خوردن

علائم ثانویه عبارتند از:

حالت چهره خالی

تمایل به گیر کردن هنگام راه رفتن

گفتار خفه و کم حجم

کاهش پلک زدن و بلعیدن

تمایل به عقب افتادن

کاهش تاب خوردن بازو هنگام راه رفتن

راه رفتن پارکینسونی، که تمایل به برداشتن گام‌های به هم ریخته در حین راه رفتن است

سایر علائم مرتبط ممکن است شامل موارد زیر باشد:

پوسته های پوسته پوسته سفید یا زرد روی قسمت های چرب پوست که به درماتیت سبورئیک معروف است

افزایش خطر ملانوم، یک نوع جدی سرطان پوست

اختلالات خواب از جمله رویاهای واضح، صحبت کردن و حرکت در طول خواب

افسردگی

اضطراب

توهمات

روان پریشی

مشکلات توجه و حافظه

مشکل در روابط بصری-فضایی

علائم اولیه بیماری پارکینسون ممکن است ناشناخته بماند. بدن شما ممکن است سال ها قبل از شروع مشکلات حرکتی با این علائم هشدار دهنده سعی کند شما را در مورد اختلال حرکتی آگاه کند.

منبع : کلینیک حافظه همیشه سبز