هایپروایزر کلید مجازی سازی!
کلید اصلی درک مفهوم مجازی سازی، درک مفهومی با نام هایپروایزر( Hypervisor) است. به طور کلی و در یک تعریف جامع، Hypervisor یک واسط است که بین دو لایه سیستمی قرار می گیرد.
اولین نکته این است که این لایه واسط می تواند یک نرم افزار، یک Firmware و یا یک سخت افزار باشد. نکته دوم اینکه وظیفه Hypervisor این است که وظایف و قابلیت های لایه پایین تر را در اختیار لایه بالاتر قرار دهد، به نحوی که لایه بالاتر از تغییرات و مکانیزم های لایه زیرین کاملا بی اطلاع باشد؛ به عبارتی Hypervisor وظیفه Abstraction (انتزاع) و Isolation (استقلال) را بر عهده دارد. نکته سوم این که همانطور که گفته شد، Hypervisor یک واسط بین دو لایه سیستمی است؛ Hypervisor می تواند بین سخت افزار و سیستم عامل قرار بگیرد و منجر به ایجاد ماشین مجازی یا Virtual Machine شود، و یا اینکه بین لایه سیستم عامل و Application قرار گرفته و منجر به Application Virtualization شود و یا اینکه در لایه شبکه فعالیت کرده و تکنولوژی Network Virtualization را پدید آورند.
با این حال امروزه Hypervisor را عموماً به همان معنی اول یعنی واسط نرم افزاری که بین سخت افزار و سیستم عامل قرار می گیرد می شناسند. در نهایت Hypervisor در هر لایه ای که قرار بگیرد، هدفش مجازی سازی خواهد بود.
Hypervisor که اصطلاحاً با نام Virtual Machine Monitor (VMM) یا ناظر ماشین مجازی نیز شناخته می شود، نرم افزاری است که امکان مجازی سازی و ساخت ماشین مجازی را برای شما فراهم خواهد کرد. سروری که Hypervisor روی آن نصب شده است را اصطلاحا Host Machine و به ماشین های مجازی ساخته شده اصطلاحاً Guest Machine نیز گفته می شود. مجازی سازی مفهومی است که از دهه 1960 و به واسطه فعالیت های شرکت IBM شکل گرفته است. مجازی سازی در لایه Compute به این معنی است که یک نرم افزار واسط بین سیستم و عامل و سخت افزار قرار گیرد، با این هدف که قابلیت ها و وظایف لایه سخت افزار از دید لایه سیستم عامل کاملاً مخفی کرده و مستقل از سخت افزار عمل نماید. به این نرم افزار واسط یا به اصطلاح Software Abstraction Layer، Hypervisor یا virtual machine monitor (VMM) گفته می‌شود.